Moją recenzję zacznę od krótkiego sprostowania. Nie, nie jestem fanką inspiracji bandu Daturana. Nigdy nie słuchałam The Doors, nie rajcuje mnie zbytnio Pink Floyd, ani też specjalnie kraut/blues/space rock. Być może po przeczytaniu mojej opowieści o płycie „Crossroad Man” stwierdzicie, że mam rozdwojenie jaźni, bo… muzyka, jaką stworzyli Niemcy nawet przypadła mi do gustu. Czy to kwestia dobrego poziomu grupy, czy też moja dotychczasowa niepotrzebna ignorancja tego typu grania, przekonacie się poniżej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeśli masz jakieś przemyślenia związane z tym postem, to koniecznie podziel się ze mną! :)